Het wordt in de global village, het werelddorp, steeds moeilijker om op reis een échte cultuurschok te ervaren. Dat kan echter wel nog in Mongolië, een land van nomaden, een veelal onbekende cultuur en een nog ongerepte natuur.
In Primo nr. 1411 kon je de reisreportage over Lago Maggiore vinden. Heb je dit nummer gemist? Het artikel vind je nu ook online.
Over Mongolië hebben we doorgaans slechts een vage kennis. Het is een Aziatisch land met Russen en Chinezen als buren, het wordt bevolkt door nomaden, steppenruiters die in ons verre verleden geen al te beste reputatie hadden. Voor je vertrekt, kan je dus best een en ander over het land lezen, en dan stel je vast wat een rijk gevarieerde regio dit is. Die herbergt niet alleen uitgestrekte grasvlakten en bergen, maar ook de grootste woestijn van Azië, de Gobiwoestijn. De bevolking bestaat uit een twintigtal etnische groepen.
RODE HELD
Hoofdstad Ulaanbataar of Oelan-Bator – wat ‘rode held’ betekent -, was in oorsprong een handelsnederzetting naast een klooster, een belangrijk religieus centrum. Veel werd vernietigd onder het stalinistische bewind, maar je vindt er wel nog het Gandanklooster, dat nu zijn functie weer heeft heropgenomen, ondersteund door monniken uit de Tibetaans-boeddhistische traditie.
Op een unieke manier versmelten met de natuur kan nog in Mongolië, onder meer in de nationale parken. Die kan je bezoeken met een gids en een terreinwagen, maar vaak is het ook mogelijk fiets- en wandeltochten te maken. Zo onder meer in het Terelj National Park, een prachtig stuk natuur met heel wat dieren en knappe vergezichten, prima geschikt voor fietstochten en paardritten. Hier vind je ook Melkhi Khad, de Schildpadrots.
Of je kunt naar het Khustai Nuruu National Park. Hier werden de laatste wilde paarden, de takhi- of przewalskipaarden, geherintroduceerd. Of naar de slapende vulkaan Khorgo Mountain bij het Witte Meer. Er zijn trouwens heel wat meren, zoals het Uvsmeer, het Khyargasmeer, het centrale Ugiimeer, het Khuvsgulmeer, bekend als de ‘donkere blauwe parel’, en het zoutmeer Uureg, omringd door de toppen van het Altaigebergte.
Voor de liefhebbers is er de mythische Gobiwoestijn, waar de puurheid van de desolate uitgestrektheid en de zuiverende natuurlijke stilte een onvergetelijke indruk maken. Er zijn ook oeroude, haast verborgen woestijnkloosters te ontdekken, naast wilde kamelen en Gobiberen, de enige woestijnberen ter wereld.
Het boeddhisme is, naast het sjamanisme, de belangrijkste religieuze stroming in Mongolië. Je vindt er dan ook tal van kloosters, al werden er veel verwoest door de communisten. Je kunt naar het Khamarklooster, in de negentiende eeuw opgericht door de kritische leermeester Danzanravjaa. Een unieke plek toen, want vrouwen stonden er in hoger aanzien dan mannen. Vlakbij het Bogd Khaan National Park is er ook het Manzishirklooster, gebouwd op de ruïnes van het achttiende-eeuwse klooster dat in de jaren dertig van vorige eeuw werd verwoest. In die buurt kan je mooie fietstochten maken.
Een ander belangrijk gebied is de Khentiprovincie, het thuisland van de dertiende-eeuwse veroveraar Dzjengis Khan. Maar een bezoek moet je ook brengen aan de oude hoofdstad Kharkhorum, ooit een belangrijk kruispunt op de Zijderoute, waar je een van de eerste boeddhistische kloostercomplexen vindt: het Erdenezuuklooster met 108 stupa’s.
KLOPPEND HART
Ook cultureel heeft Mongolië veel te bieden. Je moet uiteraard eens naar een zangavond met Mongoolse khuumii, een unieke manier van keelzingen waarbij tegelijk hoge en lage tonen worden geproduceerd. En moet je ook kennismaken met de nomadische cultuur die nog steeds het kloppende hart is van dit land van veehoeders. Je kunt onder meer een bezoek brengen aan het land van de Tsaataan, de rendierhoeders van Khuvsgul, de provincie aan de Russisch-Siberische grens. Ook hier leeft het sjamanisme, de spirituele traditie van verbondenheid met Moeder Natuur, van de natuurelementen en het landschap tot de dieren.
Logeer ook eens in een Mongoolse ger, zo’n typisch bouwsel dat half prefab, half tent is en op minder dan geen tijd verhuisd kan worden. Ideaal wanneer de roep van het nomadenbestaan weerklinkt.
Alleen culinair is het wat eentonig. Traditioneel krijg je in Mongolië vooral vlees op je bord. De gestoomde vleesnoedels buuz zijn te doen, net als het vleesgebak khuushuur of de barbecueschotel khorkhog. En tegen beter weten in moet je ook eens proeven van de zoute melkthee en de gefermenteerde merriemelk. Qua cultuurschok kan dat tellen!
Hoe dan ook is dit een reis die je nooit zult vergeten. En die je in de tijdloze kern van je eigen wezen kan brengen.
Tekst: Dominique Trachet
INFO
Informatie over reizen naar Mongolië bij je reisagent.
Of via specialist Battour: tripsmongolia.com/bt, e-mail: tours@tripsmongolia.com